Categoria: grafologio

esperantaj pioniroj… subskribe

Wikimedia Commons (alidirite ankaŭ simple: Commons) estas unu el plej grandaj arkivoj pri plurmediaj rimedoj, kun instrua kaj dokumenta celo ilin libere konigi en la interreto.
Si vi emas – vide – alproksimiĝi al la homa varieco je pioniroj, tra iliaj subskriboj…. nun vi povas. Se vi vere estas interesataj alproksimiĝi al tiu multnombreca homanaro, certe ne plenkompleta sed nur parta, bonvolu viziti:

https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:SVG_signatures_of_esperantists

Kvankam ili estis devene, aĝe, psike, individue, historie kaj lingve tre malsamaj unu la alian, tamen ĉiujn entuziasme allogis la sama lingvo, Esperanto, kiu prave estas konsiderinda paca instrumento kaj ponto inter la popoloj”.

Ĉiukaze, sube, alklakante unuopajn nomojn, vi povas tre bone observi pligrandigite la unuopajn subskribojn. Laŭ grafologia vidpunkto, la komuna denominatoro konstatebla kaj evidenta en la plejparto da subskriboj, estas la dekstra deklivo (t.e. la literaj aksoj kliniĝas dekstren grafike). Ĉi tiu grafologia signo povas havi facetajn signifojn laŭ sia gradmezuro, sed tutcerte ĝi esprimas kapablon kaj inklinon rilati al aliaj homoj.

Temas entute pri 67 personoj !!

N. B. En la kolekto mankas Adamo Zamenhof. Klara Zamenhof estas la edzino de L. L. Zamenhof (ideinto de Esperanto) kaj patrino de Adamo, Lidia kaj Zofia Zamenhof. Ŝia fraŭlina familinomo estas, verdire, Zilbernik sed tre ofte ŝi subskribis per la familinomo de sia edzo, kiun ŝi tre multe apogis

Zamenhof kaj parto de familianoj, kaj aliaj polaj esperantistoj – subskriboj

la personeco de Joseph Rhodes (2)

la daŭrigo de la grafoanalizo

(vidu ankaŭ https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2021/04/30/la-personeco-de-joseph-rhodes-1/)

SKIZO PRI LA PERSONECO

de

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Joseph_Rhodes_esperantisto.jpg/220px-Joseph_Rhodes_esperantisto.jpg
Joseph Rhodes – Brita esperantisto – 1856-1920
lia skribmaniero en 1911 – 55-jara (bildo eltirita el vikipedio)

.

………………………… GRAFOLOGIA SLIPO ……………………….

(laŭ la metodo de Girolamo Moretti)

Temas pri antaŭmezurado (laŭ dekonoj) de ĉiuj ĉeestantaj grafologiaj signoj por difini pleje verkoresponde psikajn interplektojn, kaj por alveni al priskribo kaj sintezo de efektivaj personecaj trajtoj.

La plej gravaj signoj:

Skribo angulforma 5-6

  • Ligita interlitere 9 – firmega logiko
  • markita unua-maniere 7-8 (stangoj ege premataj) – sendependeco kaj potencialaj entrudiĝemoj en alies kampon
  • tordiĝinta 8 – defensiva staro, kontrolado pri ĉio = sekve: evidenta kaj konstanta psika/nerva tensio
  • klara 8 – intelekta kaj ekkona diskriminacio-kapablo, malpli senta / precizeco de parolo
  • baza linio plutenata 8 – aga persisteco, esence fidindeculo
  • sobra 9 –  esenceco kaj lakoneco, introvertitaj inklinoj, atentemo
  • ekstrasigno pri sobreco 9 (sobreco plifortigita) – esenceco eĉ en eksteriĝo (parolado, agado, rilatoj, ne nur laborprocedo)
  • vertikala 7-8 – fiereco kaj rigoreca juĝo, iomete mildigataj pro la ĉeesto de kurbitaj stangoj 7
  • kurbitaj stangoj 7 – kapablo aŭskulti… (ĉi tiu signo, en ĉi tiu grafika situacio, oponiĝas al vere tre forta sendependo kaj emo komandi, kaj mildigas tion), do li kapablas je teneriĝo, laŭokaze
  • aŭdaca, sed nur en la streketoj de literoj ‘t’ – subjektiva aplombo aŭ maltimeco
  • saltleviĝa (eksaltaj literoj) 6 – nervozeco, neatenditaj reagaj eksaltoj sed liberigaj por si: ĉi tiaj emocioj montras pasiecon, iluminiĝojn kaj inspirojn (ĉar en la skribo oni trovas ankaŭ supermeza malegala kun metodo)
  • malegala kun metodo 6 –  intuicio, originaleco kaj kreeco
  • literoj A-O pinte malfermitaj 6 – sentema pri favoremo kun potencialaj simpatioj/malsimpatioj (partikularisma, sed kun memkontraŭstaro pri tia interna sia sento pro la ĉeesto, en la skribo, de forta signo tordiginta)

Larĝecoj:

  • de literoj 5  (sufiĉa komprenokapablo)
  • interliteraj 5 (ekvilibra juĝopovo)
  • intervortaj 3 (fakte: strikta intervorte – tro rapida kaj senembarasa rezonado, sed fakte, en la kunteksto, la tro flua pripenso estas ekvilibrigata per la inklino al kontrolo kaj helpata per nombraj intuicioj)

……………………………………………………………………………………………..

A N A L I Z O

J. Rhodes estas persono rimarkinde originala, kaj rilate al la devenkulturo (anglosaksa, el kiu li formoviĝas), kaj pro sia kreeco, sed ankaŭ pro sia kapablo elserĉi personigitajn solvojn, malkonformistajn (signoj tordiĝinta kaj malegala kun metodo).

Temperamento

Pro lia nervozeca strukturo, per kiu li subite eniras alarmstaton, ĉian etan instigon li perceptas kiel maltrankviligaĵo.

Lia temperamento (per tio mi aludas la tuton je tiuj personectrajtoj kiuj koncernas fiziologion kaj somaton) estas peljparte atakema: fakte, li nervoze kaj neatendite reagas al provokoj, kritikoj, juĝoj direktitaj al li, sed ne nur al li, esprimante enan inklinon al spirita kaj fizika malkvieteco.

Sincera kaj lojala, pro tia senarteco li povus fariĝi eĉ maldelikata por esprimi sian pensaĵon, sed mi devas rimarkigi ke li kapablas agnoski kaj senprokraste ripari siajn eventualajn maljustaĵojn (tordiĝinta/saltleviĝa/markita unua-maniere, sed kun kurbitaj stangoj supermezaj kaj literoj A-O pinte malfermitaj, kiuj tre moderas la instinktan agresemon).

Konklude, lia nervoza eksalto estas tute momenta, ĝi utilas al tuja tensia malŝarĝo, li ne estas venĝema kaj rankorema. Lia tute individua specialaĵo estas ĝuste fulmrapide percepti, psike kaj intelekte, sed sukcesi samtempe bridi sin kaj limigi neajn efikojn, almenaŭ parte, danke al daŭra singardemo kaj aspiro al objektiveco.

Inteligento

En lernado li estas plejparte intuicia, klarpercepta dum la rapida datenprocezado, senpaŭza dum la dedukta kaj logikeca pensado, instinkte malŝatema pri proksimumeco, t,e. li spontanece profundopinias (skribo et-tendenca, malegala kun metodo, klara, ligita interlitere).

Li kaptas aŭ serĉas la esencon, estas rigora sen pedantiĝo (mallarĝa intervorte, rapida kaj flua), li ne estas enuiga formale, sed vigla kaj sprita, t.e. verva (saltleviĝaj literoj, malegala kun metodo, angulforma 5-6 ). Tamen, lia rezonad-maniero sekvas torditan kaj komplikan procedon. Fakte, li emas al konkreteco kaj pragmatismo, kaj alproksimiĝas nenociisme kaj neasimile al faktoj, ideoj, konoj, realo (aktuala sed ankaŭ historia), sed prefere per liberala animo kaj sendependeca spirito, tre atenta kaj observema rilate al nekongruecoj (skribo tordiĝinta kun vertikala, sobra, markita unua-maniere)

Li sukcese sin administras kaj aŭtonomece kapablas mastrumi problemojn kaj demandojn.

Ĉar li emas ĉion kontroli, li plejparte fidas sin kaj sian pensoprocedon ol tiu de aliaj homoj, kaj senĉese submetas al kontrolo la fidindecon de alies diritaĵoj. Li multe observas la kondutojn de aliaj personoj, ĉefe kiam ili lin interesas, kaj rapide malkovras eventualajn iliajn kontraŭdirojn, kaj eligas sian ĉagreniĝon, kelkfoje vorte, kelkfoje per nervoza konduto, nevorta sed same efika.  Lia emo kontroli la realon kaj lia elserĉo de objektiveco kuntrenas lin ankaŭ interne, per ne-evitebla sin observado kaj introspektado (eteca skribo, malegala kun metodo).

Por senti sin vere trankvila, ĉio devus esti bone lokata, bone kluĉiĝinta, kiel se realo estus nur difinita kaj klara interligiĝinta mekanismo, maŝino. Tia lia aliro estas iomete ‘mekanista vidpunkto’ pri la vivo, la realo kaj la vivuloj…

Ne facile estas trakti kun li, memkompreneble (tordiĝinta kun saltleviĝaj literoj). Lia psiko-fizika tensio povus influi malpozitive sur lia farto (hipertensio kaj kormalsano).

Konsidere al tio

Por simpligi la koncepton pri lia nefacila karaktero, mi komparas lin kun la personeco de L. L. Zamenhof. Iliaj personecoj estas preskaŭ antipodaj. Zamenhof estis komprenema, delikata kaj ĝentila, kaj tamen konfidis sian fidon al Rhodes (tre energia kaj maldelikatokapabla) por plenumi tre gravajn kaj prestiĝajn taskojn, ĉar Zamenhof estimis lian viglecon, la fortan volon, la esencan intelektan honestecon, lian kostantecon kaj talenton sin organizi, lian senton ĉiam preta kuntreniĝi kun eblaj renversemaj reagoj: ĉiujn kvalitojn kiuj estis nepraj por starigi Lingvan Komitaton ĉe la komenco. Rhodes, fakte kaj konklude, estis esence pasia kaj vigla en siaj ideoj, sed sufiĉe rigora dum la trairo de premisoj al konkludoj. Du estas la similaĵoj de Zamenhof kaj Rhodes: eksaltoj kaj liberaleco….

Komunikokapablo

Lia komunika modalo estas priskribenda kiel esence sobra sed decida, sinteza, preciza kaj sen ambiguecoj. Lia klareco kaj esprimefikeco permesis al li atingi personajn sukcesojn. Malgraŭ li estis interne impeta kaj facile reaga al instigoj, ĝuste pro lia sincereco kaj senartifikeco li transdonas aŭtoritatecon kaj fidindecon. Li havas precizecon de parolo.

Dispozicioj

Jam multajn liajn dispoziciojn ni renkontetis dum la antaŭaj de mi priskribitaj anguloj. Nu, por pli bone precizigi mi detaligas ĉion.

Pro la fakto, ke li emas – instinkte kaj spirite – asocii ideojn aŭ situaciojn kontraŭajn, evidentigante ties absurdaĵojn kaj malharmoniecojn (amema vidpunkto) kaj posedante li kongruan konstantecon kaj voloforton (intelektaj vidpunktoj), ne nur rimarkindajn viglecon kaj eltenon de laciĝo (somata vidpunkto), li estas vere taŭga por ĉiuj laboroj kaj studoj kiuj postulas enketon/esploron, observadon, kontroladon, eĉ laborojn kiuj postulas ion je matematika kaj mekanista (1+1=2), ian rigoron dum serĉado de la vero.

Laŭ mia projekcio, li estus povinta fariĝi tre bona superrigardanto, kalkulrevizoro (kiel estro, ne kiel plenuminto), diligenta inkvizitoro, atenta skrutinianto, esploristo kaj eĉ intuicia policano.

Lia agado, je ĉia tipo aŭ formo, celas prefere al faktoj ol al vortoj, ĉar li plejparte serĉas konkretaĵojn, palpeblajn faktojn, certe evidentajn, nepridubeblajn, nekontraŭatakeblajn.

Li estis profesie ĵurnalisto: kvazaŭ certe tia lia laboro estis karakterizita per la supraj metodo kaj procedoj. Li tutcerte estis kvalita ĵurnalisto. Ni ne havas informojn pri lia privata vivo: sed ankaŭ ĉi tio spegulas lian inklinon al sekretecon, sobrecon kaj esencecon.

f i n o

Scienca metodo kaj Grafologio

Skribado estas dinamika momento esprimanta la personecon de skribanto, kaj stampas surpaperen karakterizaĵojn kiuj estas observeblaj.

Per skriboanalizado oni povas kapti, kiel asertas fama grafologo Firmino Giacometti “aktualajn interagojn kaj de potencialaj kunnaskitaj kapabloj, emociaj impulsoj, genetikaj ecoj, kaj (interagojn) de nenombreblaj vivmedioj, antaŭnaskiĝaj kaj postaj, sociaj kaj kulturaj“… kiuj intermetiĝas.

Finfine, grafologoj alvenas al ĝenerala koncepto, ke en grafismoj troviĝas ne nur neprajn kunnaskitajn elementojn, sed ankaŭ spurojn de konfliktoj kaŭzitaj de malagordoj aŭ kontrastoj interagantaj inter kio estas kunnaskita kaj kio estas (viv)media.

————————————————————————————-

Vi jam rimarkis, ke en ĉi tiu mia blogejo implicite kaj alterne la du temoj ‘esperanto’ kaj ‘grafologio’  senĉese interkruciĝas. Klarigo: la du temoj estas miaj plej ŝatataj pasioj sed ili ne rilatas unu la alian. Ili estas tute apartaj kaj sendependaj. Nu, mi klopodis kun eta sukceso antaŭenirigi ambaŭ. Pro tio mi priparolas pri esperantaj pionirojkaj lingvo esperanto kaj samtempe analizas ilian skribon skribante nur en esperanto. Ne, mi ne estas freneza. Nu, mi nun deziras priparoli la sciencan grafologian metodon de Itala Grafologio, tiu de Girolamo Moretti. Mi esperas, ke al iu ĝi interesos.

————————————————————————————-

Grafologio estas Scienco.

Grafologio, laŭ ĝenerala vidpunkto, estas konsiderenda eksperimenta scienco, diverse la grafologia analizo per kiu ĝi aktivas estas fakte psikodiagnoza testado.

skribmaniero de Lou von Salomé, germana verkistino kaj psikanalizistino, devena el Rusujo, kiu inspiris Nietzsche. – Kiom akrapinta estas ĉi tiu skribmaniero! Ŝia skribo esprimas grandan energion kaj viglecon. La skribantino estas tutcerte malcedema persono kun rezoluta karaktero.

bildofonto: https://it.wikipedia.org/wiki/Grafologia#/media/File:Eh-dm-27.JPG

Kiel ĉiuj sciencaj metodoj:

  • grafologia procedo estas konata (publika). Oni scias pri kio oni devas fari, kaj kiamaniere. Alia fakulo estas en kondiĉo sekvi la enketajn fazojn kaj ilin ripeti, ĉu oportunajn
  • grafologiaj  difinoj kaj eksplikoj estas klaraj kaj precizaj (grafologiaj signoj)
  • la datumkolekto estas objektiva: estas nenia ajn antaŭjuĝo por akiri validajn informojn rilate al ekzamenendaj fenomenoj. Fakte, grafologiaj signoj estas mezureblaj kaj kontroleblaj (ilia mezurvaloro estas specifa por ĉiu signo, kaj laŭ dekonoj)
  • la alpaŝo, kvankam ĝi estas direktita al apartaĵo (t.e. al individua skribaĵo), estas tutcerte sistema kaj suma. La celo estas rekonstrui pervorte plejeble realisme tion, kio esprimiĝas grafike, por alveni al personeca esenco, al ties kerno
  • la laboraj celoj estas ekspliko, konpreno kaj prognozo, tiel ke grafoanalizisto povu elmontri la kondiĉojn, kiuj produktis iujn rezultojn.  Se li tion povas, li kapablos  ankaŭ antaŭvidi eblajn similajn rezultojn, kiam tiuj kondiĉoj denove ripetiĝos. Kompreneble, ĉar la objekto de studado estas homo, kaj ĉar neniu homo estas identa al alia, la afero estas tre delikata. Pri la homa sintenado, ankaŭ la ebleco kontroli estas tre pli multe delikata kaj singardecema! Je la fino, estos ĝuste la analizito kiu povas sin rekoni en la analizo.

Kiam mi parolas pri la homa sintenado, kaj kiam mi parolas pri prognozo, aŭ kondiĉoj aŭ rezultoj, mi rilatas ne apartajn faktojn aŭ agojn, specifajn, sed mi evidentigas psikajn rezultojn kaj kondiĉojn, kiujn la skribanto kapablus plenumi… La volo plenumi estas tute persona, kaj ofte dependas de determinantaj kaŭzoj….

supre, bona resumo de la itala metodo de Girolamo Moretti

Charles Chomette

Charles Chomette – esperantisto de la unuaj tempoj – el gastalbumo de familio Minnaja (kiun mi tre dankas)

Biografiaj notoj (el e-vikipedio):

naskiĝdato: nekonata
mortodado: 13-04-1969
devenlando: Francujo
profesio: nekonata
ŝtataneco: Usono
edzino: Sian Germaine van der Veken, belga esperantistino konata dum la 20-a Universala Kongreso de Esperanto en Antverpen
du filinoj: iliaj nomoj estas Lilio kaj Dianto (denaskaj esperanto-parolantoj)

Chomette Charles transloĝigis al Usono en 1919; tie li estis aktiva esperantisto. Sed, verdire, oni malmulton scias pri li. Mi ne trovis foton pri li! Tutcerte, li tradukis la tekston por la esperantlingva filmo Incubus (1965-1966) en kiu rolis la fama aktoro  William Shatner, kiu famiĝos ĉefe danke al sciencfikcia filmaro Star Trek. En tiu filmo William Shatner kaj la aktoroj parolas nur en esperanto.

Fundpaĝe vi trovos la videon, kiu troviĝas ĉe jutubo, de la dirita filmo “Incubus”

.

___________________GRAFOLOGIA SLIPO ___________________

Signo-gradoj, laŭ dekonoj:

Estantaj esencaj signoj:

Larĝecoj: inter la vortoj 9, interlitere 4 kaj unuoplitere 4-5  –  linio plutenata 8  –  klara 7-8  –  Malegala kun metodo 7 – anguloj je tipo A (ofendiĝemo) 7  –  Anguloj je tipo B (persistemo)  6 –  Anguloj je tipo C  6  (takta kondutkapablo)  – ligita/malligita 5  –  facilmova (literoj saltetantaj supren/malsupren de la baza linio)  7  –  Sinua 6 kun tordiĝinta 1-2  –   eta skribo 5 kun detalemeco 5 

Modifaj signoj:

sobra 9  – kurbiĝintaj stangoj 6  –  subtila premo 5-6  –  akurateco: iomete super la meza (6), iomete pesata –  punktetoj dekstren delokitaj  –  streketo de litero ‘t’ plejparte mallonga, escepte de la subskribo  –  literoj A-O pinte malfermitaj

Hazardaj signoj:

ekstrasigno pri subjetiveco, sed nur en lia subskribo (kie li estas iomete pli spontana)

____________________

PSIKA PORTRETO

laŭ lia skribmaniero:

Personecaj trajtoj – kondutmaniero – dispozicioj

GRAFOANALIZO

Charles Chomette estas unu el tiuj personoj, kiuj havas grandan erudicion, kaj estas dotitaj per talentoj sed ne ŝatas sin montri aŭ aperi aŭ agresive sin imponi.  Li povas aspekti al plejmulto tre modesta, aŭ eĉ sensignifa, sed tio ne respondas al vero.  (sobra. subtila, eta)

Fakte, li ne havas apartajn ambiciojn, tute ne estas karieristo, sed estas sincere tre atenta al mondo kaj al vivo, kaj al socio, kiojn li interne kaj silente kritikemas kaj prijuĝemas. Estante li, per sia inklino, unuopulo tute ne supraĵa, tute ne indiferenta, kaj tre bona observanto kun eksterodinara memorkapablo, li aspektas ofte malaplomba, eĉ kelkfoje timida. Lia pasio estas atingi la kernon de demando, malgraŭ siaj kompreneblaj tute homaj limoj. Pro tio, li neniam estas kontenta pri io ajn.  Nur personoj same profundpensaj kaj same kulturitaj kapablas taksi lin ĝuste, kun estimo kaj per korekta interpretado de liaj aspiroj kaj sendubaj streboj. (baza linio plutenata, detalema, ekscesa intervorta larĝeco, literaksoj dekstren kliniĝantaj, neniu hazarda ekstrasigno, klara)

Li emas studi kaj koni, disvolvi temojn. Ĉiukaze, lia sensiveco dependanta de atento kunligita al emociemo,  lia interna sekva nervozismo, estas tre bone memkontrolataj, tiom ke li povus aspekti eĉ pli severa, pli forestanta, malpli agorda ol li efektive estas rilate al mondo kaj al sociaj rilatoj. (eta, malegala kun metodo 7, subtila, klara, anguloj je tipo B, literoj saltetantaj supre/malsupren: ĉi lastaj estas klara simptomo de abruptaj incitiĝoj… sed ankaŭ skizitaj kaj modleblaj literoj A-O pinte malfermitaj kun literaksoj decide kliniĝintaj dekstren= indico je sociaj interesoj)

Li persiste protektas sian diskretecon, sed li kapablas senti kaj alceli esperojn, celojn kaj revi. Vivas en li nombraj duboj, suspektoj, timoj, malkvietecoj aŭ agitiĝoj, sed li ne emas elmontri ilin. (eta, sobra altgradaj)

Ĉar li alkutimiĝas elspezi nur en si mem ĉiujn impresojn de li ricevitaj (liaj plej grandaj kaj intensaj personectrajtoj estas ĝuste rezerviĝemo kaj sobreco kaj aldone ekscesa pripensado), li facile povus esti trafita de fizikaj ĝenoj, super ĉio en la hepataj funkcioj.  (sobra, neniu ekstrasigno, malekvilibra larĝeco inter la vortoj = 9 dekonojn…rilate al la aliaj larĝecoj )

Tre probable, dum sia vivo li spertis kaj suferis pro envioj, rivalecoj, kaj  malicemoj de aliaj unuopuloj adresitaj al li (ĉu  kolegoj, kunlaborantoj aŭ rivaloj?). Tiaj kialoj povus klarigi al ni lian atentemon por ne erari, lia konscieco kaj akurateco, malfidemon kaj inklinon retiriĝi kaj eviti ekkonkurojn kontraŭ aliaj homoj….  Prefere, li izoliĝas.  (subtila kun anguloj je tipo A super la meza grado, klara kaj eta, akurata 6, kun sinua 6 kaj 1-2 dekonojn da signo tordiĝinta)

Pri li oni scias malmulton, nek lian naskiĝdaton, nek lian profesion. El lia skribaĵo oni ekscias, ke li loĝis en Los Angeles, Kalifornio, sed oni tute ne povas dedukti lian aĝon dum jaro 1951-a

Por sintezi:

Lia pensado estas tre profunda. Lia lernado estas facila pro interesiĝemo, memoro kaj asimiliĝemo de ideoj, nocioj, kaj argumentadoj. Lia atentokapablo estas vere eksterordinara, kaj direkte al materia mondo kaj al tiu spirita. Li estas gvidata en siaj kondutoj per tre granda prudento.

Pro la fakto, ke li observadas ne nur la esencon, sed ankaŭ akcesorajn (hazardajn) specialaĵojn, kaj konsidere lian mensan klarecon (per kiu li konceptas kaj komunikas tre klare) li estus bona instruisto. Li estus pli sukcesa en elementa instruado: fakte li emas pacience espliki ĝis satiĝo de la aŭskultanto, kaj lia emo ekspliki ankaŭ neglekteblajn detalojn povus riĉigi kaj interesigi virgajn mensojn.

——-

Sube vi trovos la menciitan videon de INCUBUS – “Filmita en la jaro 1965 en Usono kaj “elfosita” pli ol 30 jarojn poste, estas verŝajne la unua horora filmo plene en Esperanto. Ĉar origine ĝi ne estis farita por esperantistoj, anglalingvaj aŭ franclingvaj (onidire ankaŭ itallingvaj) subtekstoj akompanas la dialogojn. Pro la fuŝa elparolo de la ne-Esperantistaj aktoroj, la subtekstoj estas utilaj por kompreni la dialogon de la filmo.” … (el: https://eo.wikipedia.org/wiki/Incubus)

Reĝisoro: Leslie A. STEVENS Ĉefa rolanto: William Shatner

grafoanaliza indekso (memorilo)

skribmaniero de Girolamo Moretti (skolfondinto de la itala grafologia metodo de mi utiligita)

– – – – – – – –

Jen nomoj kaj ligiloj pri la pioniroj jam grafoanalizitaj, por tuja kaj pli simpla elserĉo.
Ne facilas eltrovi manskribojn de esperantaj pioniroj (tutcerte avangarduloj sed homoj kiuj vivis antaŭ certa tempo ), kaj kiam tio eblas oni povas esplori per ilia skribmaniero kelkajn signifajn psikajn trajtojn, kelkfoje neatenditajn, kiuj pli bone povas klarigi al ni (posteuloj kaj nunaj ordinaraj homoj) la motivaĵojn de iliaj eksterordinaraj agoj, kiuj permesis al la internacia lingvo pluvivi.
1. Ludwik Lejzer Zamenhof    –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/03/20/ludwik-lejzer-zamenhof/
2. Clarence Bicknell    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/03/26/clarence-bicknell/
3. Louis de Beaufront    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/02/louis-de-beaufront/
4. Giorgio Canuto    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/09/grafoanalizo-pri-giorgio-canuto/
5. Eŭgeno Lanti    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/18/eugeno-lanti/
6. Edmond Privat    –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/20/edmond-privat/
7. Modesto Eugenio Carolfi    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/23/modesto-eugenio-carolfi/
8. Stellan Engholm (unua parto):    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/26/stellan-engholm-unua-parto/
9. Stellan Engholm (dua parto):    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/04/27/la-personeco-de-stellan-engholm/
10. Carlo Cordero di Montezemolo    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/05/02/carlo-cordero-di-montezemolo/
11. Julia C. Isbrücker    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/05/03/julia-c-isbrucker/
12. Bruno Migliorini    –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/05/09/analizeto-bruno-migliorini/
13. Giacomo Bianchini   –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/05/16/giacomo-bianchini-la-senlaca-piocfrapisto/
14. Abram (Abraham Antoni)  Kofman   –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/05/26/abram-kofman/
15. Kazimierz Bein – t.e. Kabe   –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/06/05/kabe-estas-kazimierz-bein/
16. Julio Baghy   –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/07/04/julio-baghy/
17. Émile Grosjean-Maupin   –   https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/08/26/emile-grosjean-maupin/
18. Daniele Marignoni  – unua parto  –    https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/10/23/la-personeco-de-d-marignoni-1-a-parto/
19. Daniele Marignoni  – dua parto  –     https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/11/13/la-personeco-de-d-marignoni-2-a-parto/
20. Louis Bastien  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2019/01/05/louis-bastien/ (memore de)
21. Lidja Zamenhof  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2019/02/01/memore-de-lidja-zamenhof/
22. Maurice Rollet de L’Isle  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2019/07/10/la-personeco-d-rollet-de-lisle/
23. Nikolaj Evstifejev  –  unua parto  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2019/11/25/1-a-parto-grafoanalizo-pri-nikolaj-evstifejev/
24. Nikolaj Evstifejev  –  dua parto  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2019/12/10/2-a-parto-grafoanalizo-pri-nikolaj-evstifejev/
25. René de Saussure  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2020/07/07/grafoanalizo-pri-rene-de-saussure/
26. Ferdinand de Saussure  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2020/07/11/grafoanalizo-pri-ferdinand-de-saussure/
27. Sofja (Zofia) Zamenhof  –  https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2020/09/19/sofja-zofia-zamenhof/
28. Charles Chomette – https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2020/12/23/charles-chomette/
29. Joseph Rhodes (1) – unua parto – https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2021/04/30/la-personeco-de-joseph-rhodes-1/
30. Joseph Rhodes (2) – dua parto – https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2021/06/19/la-personeco-de-joseph-rhodes-2/
31. SUBSKRIBOJ de 67 esperantaj Pioniroj – https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2021/08/22/esperantaj-pioniroj-subskribe/


aliaj………            e n    s t a t o     d e     p r i l a b o r o

Sofja (Zofia) Zamenhof

Sofja Zamenhof – 1906 proksimume

La tutmonda Esperanto-Muzeo – gastigita ĉe la Nacia Biblioteko en Vieno – estas tre interesa kaj grandvalora fonto je informoj pri la historio de Esperanto. Bonvolu viziti ĝin diĝite por konstati: https://www.onb.ac.at/eo/bibliothek/sammlungen/kolekto-por-planlingvoj/digitaj-dokumentoj/periodajoj

Ĝuste tie, laste kaj ĝoje, mi eltrovis manskribaĵojn de Zofia (esp. Sofja) Zamenhof, la plej aĝa filino de Ludoviko Lazaro Zamenhof, la ideinto de la internacia lingvo.

Biografiaj notoj

Sofja naskiĝis la 13an de decembro 1889 en la hejmo de la geavoj Zilbernik, en Kaunas, en Pazu Gatvè, kiam la patro Ludoviko loĝis en Ḧerson por trovi laboron kaj gajni plimulte por subteni sian kreskiĝantan familion. En 1888 jam naskiĝis Adamo kaj poste, en 1904, naskiĝos Lidja, la plej juna (pri kiu mi jam iomete paroletis).

En 1890 la tuta familio reunuiĝis kaj returnis al Varsovio. Ili ekloĝis en la Novolipki strato 21.
Okazis aliaj malproksimiĝoj en la Zamenhofa familio, pro financaj kialoj.
En 1893 la monsituacio tiel malboniĝis ke ili devis transloĝiĝi al la rusa urbo Grodno. Ludoviko forlasis Varsovion en oktobro. Klara kaj la du infanoj, Adamo 5-jara kaj Sofja 4-jara, sekvis lin en novembro.
La monsituacio pliboniĝis nur en 1896 tiel ke Ludoviko decidis iri al Vieno por perfektiĝo en la okulmedicino. De aŭgusto ĝis decembro Klara Zilbernik kaj la du infanoj restis en Grodno.
Kiam Ludoviko en decembro revenis el Vieno, li decidis forlasi la urbon Grodno por denove praktiki en Varsovio. Ili ekloĝis en la Dzika strato 9 (1898).

En 1907 Sofja vojaĝis al Lausanne (Svisujo) kaj komencis studi medicinon en la Universitato. Internaj kaj infanaj malsanoj. Lidja, la plej juna, estis tiam vere etulino, kaj verŝajne spertis solfilinan vivon. Sofja iĝis D-rino en 1913 kaj returnis al Varsovio. Ŝi laboris unue ĉe Hospitalo en Lebedyn kaj poste en Varsovio. La svisa diplomo ne donis la rajton deĵori en Rusujo, kaj  en 1914 ŝi vojaĝis al S. Peterburgo por fari registaran ekzamenon. Pro la militeksplodo ŝi ne povis returni al Varsovio kaj de 1914  ĝis 1918 ŝi devis deĵori en Ḧarkov kiel kuracistino. Ŝi povis rekte korespondi kun la gepatroj en la unua jaro de la milito. Sed en 1915 Germanoj okupis urbon Varsovio kaj de tiam rekta korespondado ne estis ebla.

En 1918 Sofja revenis el Rusujo (intertempe ŝia patro mortis, la 17 Apr. 1917), kaj ekloĝis ĉe la patrino en la Krolewska strato 41, kie la patrino loĝis de 1915. La frato Adamo, en 1919, estis mobilizata kiel kuracisto pro la eksplodo de la pola-rusa milito. Ankaŭ Sofja, la sekvan jaron 1920 estis mobilizata kiel kuracistino. Ili revenis hejmen nur en 1922.

En 1924, kiam la patrino Klara revenis de la Universala Kongreso en Vieno kaj malsaniĝis, Sofja flegis ŝin. En 1939 Germanoj atakis Polujon kaj dum la bombardado en Varsovio, la domo de familio Zamenhof estis detruata kaj ĉio perdiĝis.

En 1940, la 29an de Januaro, Germanoj arestis Sofja kune kun la aliaj Zamenhofanoj. Ili devis resti en la Rawiak malliberejo ĝis la 5a de Marto. La nazioj mortpafis Adamon tuj la 29an de Januaro en la mortpafejo Palmiry ekster Varsovio. En 1942 Sofja kaj la aliaj familianoj estis denove arestataj kaj sendataj al la gasmortigejo Treblinka. Sofja estis murdata en la monato aŭgusto. Lidja estis murdata en la monato oktobro. La edzino de Adamo (Vanda), kaj ties filo (Ludokiko, kiu nomiĝas kiel la avo) estis savataj.

Sofja tre multe helpis la Esperantistan movadon. Ŝi vizitis diversajn Universalajn Kongresojn (UK).

Kelkaj el supraj biografiaj notoj troviĝas rekte maneskribitaj de Sofja mem ĉi tie:  https://digital.onb.ac.at/RepViewer/viewer.faces?doc=DTL_7491298&order=1&view=SINGLE  Temas pri la letero de ŝi adresata en 1931 al iu S-ro Hugo Steiner, vienano, kiu estis ĝis 1938 direktoro de Internacia Esperanto-Ligo, unu el plej grandaj esperanto-organizoj tiuepoke.

La plejparton da informoj mi ĉerpis el verko: LA VIVO DE D.RO L.L. ZAMENHOF EN BILDOJ, de Henk Thien.

RAPIDA KOMPARO INTER SKRIBMANIEROJ

DE SOFJA ZAMENHOF

KAJ LUDOVIKO LAZARO ZAMENHOF

Sofja Zamenhof

Supre,  el letero datita 11 novembro 1931 sendita de Sofja Zamenhof al S-ro Hugo Steiner – Sofja estas 42-jara

Bildofonto: https://digital.onb.ac.at/RepViewer/viewer.faces?doc=DTL_7491298&order=1&view=SINGLE (grandigo)

Subskribo de Sofja Zamenhof:

Supre, eltirita el letero datita 26 februaro 1916 de Sofia al Margrethe Noll. Sofja estas 27-jara

Bildofonto: https://digital.onb.ac.at/rep/osd/?101F6336

.

Ludoviko Lazaro Zamenhof

Supre, el letero del 1908 sendita de L.L. Zamenhof al John Merchant. Zamenhofa estas 49-jara

Bildofonto: https://digital.onb.ac.at/RepViewer/viewer.faces?doc=DTL_6786221&order=1&view=SINGLE (grandigo)

Subskribo de L.L. Zamenhof, sube:

Supre, L.L. Zamenhof estas 48jara

Mi rimarkigas al vi nombrajn similecojn, kiuj estas ne nur vidaj sed ankaŭ grafologiaj, inter la du personecoj. Komunaj grafologiaj signoj: rapida skribo, literoj saltetantajsupren kaj malsupren rilate al la baza linio, mallarĝaj unuopaj literoj sed larĝecoj tre larĝaj interlitere kaj intervorte, malegala kun metodo (= literoj ne estas distribuataj aŭ grandaj sammaniere, ili ne estas samegalaj, sed la tuto aperas bone organizita kaj kohera kuntekste), aksoj de literoj estas dekstren kliniĝantaj, literoj A-O surpinte malfermitaj, la surpapera manpremado estas vigla kaj varia: prefere ĝi estas leĝera sed aperas tie-ĉi kaj tie abruptaj dikecoj, simptomo de abruptaj emociaj ŝanĝoj kaj animstatoj tuje superitaj.

Diverse, la ligiteco inter la literoj (signo ‘ligita interlitere’) estas malsamaj en la du skribmanieroj:

  • S o f j a reakiras la spiron pli ofte, multaj interliteraj kunligoj estas interrompitaj…
  • L u d o v i k o estas spirmanka, intelekte li urĝemas konkludi, kunligoj interliteraj estas plejparte seninterrompaj.

Grafike, spiro aŭ ne-spiro videblas ĝuste en la ligado inter litero kun la sekva. Sed bone atentu, oni ne devas konsideri nek kalkuli literojn ‘i’ kiuj sianature devigas interrompi la fluon, aŭ kiam estas akcentosignoj, ks.
Ligita interlitere elmontras seninterrompan pensadon, bonan asociigon de ideoj, logikajn La logikkapablo de Ludoviko L. Zamenhof estas pli fera, pli firma, kelkaspekte pli trafa. Diverse, Sofja pesas, haltas pli ofte por analizi aŭ inspekti kaj havas malpli konvinkajn argumentadojn.

Du personoj ambaŭ viglaj intelekte, kreaj, sentemaj kaj facile impreseblaj, grandanimaj kaj sin dediĉaj al socio. Je unua impreso ŝajnas ke Sofja estu en perfekta kunpartoprenado kaj konsento al patraj idealoj. Sofja ŝajnas esti pli prudenta intelekte, male ŝia patro estas pli senembarasa kaj sentima pri la valideco de siaj ideoj. Krome, Zamenhof, siaflanke, ŝajnas esti pli sentema, pli delikata kaj emociovibranta, samtempe pli krea; diverse Sofja ŝajnas esti pli fakta kaj konkreta, pli rapida decidi en la ĉiutaga vivo. Ambaŭ posedas intuiciojn kaj originalecon en sia profesio.

Fino

Impulsiĝemo kaj Pripensemo

https://64.media.tumblr.com/3bcee83d36950815f88c2de900ee12e6/687d0e3c4aba782d-c0/s500x750/8e64e75569eee201484bb09540ecc851da7318a9.jpg

ESENCO

grafologio-vidpunkte esprimiĝas per vortoj kaj literoj, diverse

HAZARDOJ

estas evidentigitaj per la finvortaj strekoj, konsiderataj kiel ‘ekstrasignoj’ (momentaj kaj fuĝantaj).

Ĝeneralvidpunkte, oni povas nespecife distingi KONSCIAJN kaj NEKONSCIAJN grafismojn. Ĉi-lastaj, eĉ se laŭ malsamaj eblaj modaloj, apartenas al nesinreg-uloj, kiuj ne aŭdacas deigi literojn unu la alian (kaj eĉ ili povas preterlasi punktetojn sur literoj ‘i’, ‘j’), ĉar ili tute ne emas haltigi la haston de la nekonscia impreso (ekzemple, vidu la skribmanieron de juna Ferdinand de Saussure)

Kiel difini la koncepton pri  impulsiĝemo?

Ĝi estas ekstera sensaĵo kiun oni ne atente ekzamenas interne.

La supre menciitaj ekstrasignoj estas do tute nekonsciaj. Krome, oni devas scii, ke impulsiĝemo estas esprimita nur en tia finvorta (kelkfoje komenc-vorta) grafika gesto. Sed, se estas ordo en grafio, tiam impulsiĝemo malfortiĝas.

Por skemigi:

  • ORDO  samegalas  KONSCION.  –  Vidu ekzemple la skribon de Albert Einstein, supre. Tia psika stato estas bone esprimita ankaŭ per la grafologia signo MALEGALA KUN METODO=intuicio  (ekzemple, vidu la skribmanieron de L. L. Zamenhof: https://pionirojdeesperanto.wordpress.com/2018/03/20/ludwik-lejzer-zamenhof/ ).
  • Se en grafio estas MALORDO, tiam grafologo ekscias, ke temas pri psika stato de NEKONSCIO. Vidu ekzemple la suban skribmanieron:   

Skribo tre malorda. Estas malegalecoj en la altecoj de literoj, sed tiuj malegalecoj ne estas metodaj; ili estas malbone organizitaj……do, intuicioj estas sed ili ne estas laŭcelaj.

PRIPENSEMULOJ

Tiaj unuopuloj inklinas preni en konsideron siajn nekonsciajn perceptitajn sentojn.

Girolamo Moretti (skolfondinto de itala grafologio, konata ankaŭ eksterlande) apartigas du malsamajn pripensemulojn, tiun SIMPLAN kaj tiun ANALIZAN.

  • La unua emas ĉion atente pesi, observi, kaj laŭ esenco kaj laŭ hazardoj. Signoj estas ‘tre akurata’ kaj eĉ plimulte ‘glatigita’
  • La dua, analiza pripensemulo, estas pli strikte analizema. Analizado, per si mem, prizorgas detalojn. Signoj estas: ‘malligita interlitere’ plus ‘tre akurata’. Tiu persono analizas eĉ  percepton!

Kutime, timas fali en eraron pli multe tiuj, kiuj emas analizadi ol kiuj emas sintezadi.

___________

pri la homa digno

Immanuel KANT (1724 – 1804) estis germana filozofo kaj metafizikisto de Kenigsbergo kiu floris dum la 1780-aj jaroj. Kant estas la respondo al la skeptikismo de Hume kaj li ellaboris la filozofan surbazon de la nova scienca mondbildo (el esperanta vikipedio: https://eo.wikipedia.org/wiki/Immanuel_Kant )

Lia subskribo sin montras tiel:

bildofonto: https://eo.wikipedia.org/wiki/Dosiero:Immanuel_Kant_signature.svg

Vi mem povas konstati, kaj intuicii, ke la plej evidenta karakterizaĵo en lia mansubskribo estas la nuligo de sia Egoo, de sia Mio. Tiu streko de litero “t” kiu nuligas la tuton estas – klare kaj simbole – indico pri nekonscia malestimo pri si mem. Nenio estas okaza en manskribado, super ĉio en subskribado kiu prezentas propran identecon. Subskribo sigelas propran socian bildon kaj proprajn genealogiajn radikojn – kaj estas unika, la sola, neimitebla kaj tute persona. Do mi ne miras, ke Kant amplekse pritraktis pri la valoro de la (homa) digno. Vidu plej sube lian citaĵon.

Per lia subskribo li transdonas precizan mesaĝon: inklinon sin nuligi, nuligi sian genton, praavojn (la familia nomo estas kompleta sed forstrekita, la baptonomo estas jam kurtigita, senevidentigita kaj senvalorigita). Per la neta, klara, longa grafika streko li efektive nuligas sian tuton. Li tiamaniere forviŝas sian identecon ne bone starigitan pasintece, kaj elmontras rifuzon de sia origino, sian edukon ricevitan. Nur per helpo de sia profunda filozofi-umado (pri kiu vi povas konsenti aŭ ne) li sukcesas je la fino supervenki sian fiaskintan identecon, kaj atingi novan identecon, homan identecon, homan dignon, homan valoron – racie komunan al ĉiuj. Tio estas formo de universalismo.

Laŭ Kant, la homa digno estas esence morala koncepto…

.

Immanuel Kant – Estas lia opinio, ke:

“Digno estas senpreza valoro, tute ne-prinegocebla; la absoluta valoro de persono estas la fundamento de memestimo sed ankaŭ la bazo de konscio ke la racia naturo estas komuna al ni kaj al aliuloj”.


Devizo kiu resumas la pensmanieron de Kant rilate al morala etiko (kiun vi povas aprobi aŭ ne) estas tia: “Super mi la stelplena ĉielo, interne de mi la morala konscienco“. Praktike, I. Kant proponas la aŭtonomecon de la moralo. (fonto: Sinteza Enciklopedio pri literaturo, scienco, arto – Synthesis Curcio)

2-a parto – grafoanalizo pri Nikolaj Evstifejev

Malmulton oni scias pri li kiel homo kaj lia vivo….

Nikolaj EVSTIFEJEV (ruse Николай Евстифеев) estis malnova rusa esperantisto, jam aktiva ĉ. la jaro 1890, kiu laboris amplekse kaj diversmaniere por Esperanto. Naskiĝo 30-an de novembro 1865 – Morto (? dato nekonata) – Lingvoj Esperanto – Ŝtataneco Rusio ….. 
el la esperanta vikipedio

(grafoanalizo)

Mi ree ekvojas al ekzamenado de la skribo de Nikolaj Evstifejev, kaj detale prezentas al vi pli precizigitan priskribon de lia karaktero kaj personeco.

_________     grafologia slipo     _________

Signoj mezuritaj per dekonoj  (laŭ la itala metodo de Girolamo Moretti, skolfondinto de Itala Grafologio):

9 sobra  –  8-9  subtila  –  8  sinua –  8  eta plus 6 detalema  –  8  baza linio plutenita kaj 2  baza linio malsupreniranta  –   7-8 saltleviĝa  –  7  klara  –  Larĝecoj:  de literoj  6-7 /  inter la literoj  7 / inter la vortoj  7  –   Anguloj:  je tipo A  3-4  / je tipo B 7  /  je tipo C 5  –  7  ligita interlitere kaj 3  malligita  –  7 rigidaj stangoj kaj 3 kurbitaj stangoj  –  6-7  malegala kun metodo  –  6 rapida kaj dinamika  –  6  neta  –  5  dekstrenklina  – 4 spadoforma  je 3a tipo –  3  tordiĝinta  –  substrekoj – punktetoj neniam forgesitaj – subskribo pli paralela ol tekstoj – skribo spontanee preciza – skribo arkforma

­­­_______________________________________________

la paĝoj 2 kaj 3 de lia letero al Cart – 1908

PSIKA PORTRETO

Inteligento:

Evstifejev estas precizemulo kiu ekvidas, kaj gustumas kaj ĝuas eĉ detalojn plej kaŝitajn kaj sensignifajn (eta skribo kun tre subtilaj strekoj), ĉar li pretendas havi ekkonan kaj perceptivan kontrolon pri la realo (subtila, sinua 8 kun tordiĝinta 3).

Pro la fakto, ke li estas perfektismulo kaj puntilema, lia evidenta memrespekto ne ĉiam permesas al li esti vere objektiva. Li posedas rimarkindan memorkapablon, ĉar li ĉiam koncentriĝas kaj atentas: tiaj dotoj, kun kunnaskita reagema sensiveco, spronas lin al plua plikonsidero kaj kritikado (larĝa intervorte, ligita interlitere kaj malegala kun metodo). Tre postulema al si kaj al aliuloj, li absolute malagnoskas ne-precizigitajn klarigojn kaj supraĵajn kondutojn, ĉar li kutimas pliprofundigi la veron kaj konsideri ĉiujn eblajn aspektojn kaj atendas tion ankaŭ de aliuloj (aldone al supraj signoj: ankaŭ sobra kaj la tri larĝecoj – de literoj, inter la literoj kaj inter la vortoj –  kiuj rilatas specifajn intelektajn karakterizojn supere al la meza).

Fortega observanto, kaj dinamika trapasi de intuicioj al mensaj iluminiĝoj, li kapablas eltiri el situacioj ideojn kaj sugestojn originalajn (sinua 8, rapidkura, malegala en unuopaj literoj kaj en literaj osciladoj).

Pro ĉi tiaj liaj cerebraj kvalitoj, kelkfoje li povas aspekti malmodesta, kelkfoje pedanta, kelkfoje talenta, kelkfoje maloportuna rilate al komunika sinpropono (ekscese eta skribo, pro tio li facile povas transigi al skrupuleco). Nekomunajn vidpunktojn ja li povas havi. Aldone al sia metodemo kaj kapablo plani, li sukcesas fakte apudmeti kaj remaĉi tre rafinitajn, preciozajn kaj prilaboritajn pensojn.

El la tri instinktoj determinitaj de Girolamo Moretti (seksa, vitala kaj psika), en Evstifejev tutcerte venkas tiu psika sur la aliajn. Lia tre konscia, intelekta, koncentriĝo plene konfirmus tion.

Komunikokapablo:

lia maniero sin esprimi kaj paroli estas sufiĉe klara kaj tutcerte aŭtonoma, ĉar li ne estas facile influebla (klara kaj preciza, rapidkura, rektaj stangoj, baza linio plutenita). Sendependulo en siaj rezonadoj (sobra, larĝa intervorte, sinua 8 kun tordiĝinta 3), li ne facile akceptas duonsolvojn (rektaj stangoj pro la rigideco, ligita interlitere pro la logikemo, baza linio rekte gardita kaj plutenita pro la firmeco) kaj persiste defendas sian vidpunkton ĝis kiam iu alia ulo sukcesos konvinki lin per pli efikaj kaj solidaj argumentadoj (anguloj je tipo A pro la ofendiĝemo kaj anguloj je tipo B pro la obstino – sed ankaŭ malegala kun metodo pro la intuicio kaj sinua 8 pro la empatiopovo).

La tuja perceptiĝo de realaĵoj kaj de situacioj (dinamika, rapidkura, malegala kun metodo kaj literaj eksaltoj) nur parte estas influata de emo al skrupuloj (ĉeesto de la signo dinamika kiu turnas lian intereson al aliaj aferoj). Praktike, li inklinas profunde elstudi konceptojn kaj principojn, sed efektive li ne tro longe haltas kaj rapide progresas antaŭen same rapide.

Li estas allogita kaj de spiritaj kaj de moralaj aspiroj, kiujn li bone manifestas pragmate en la socia vivo (literaj vertikalaj aksoj dekstren kliniĝantaj = skribo dekstrenklina). Lia ekzamenado kaj verdiktoj estas ĉiukaze ofte influataj de sia kritikemo, tiom ke li povus aperi absolutema, ironia kaj malŝatanta (anguloj je tipo A, ekscesa larĝeco inter la vortoj kun tre eta skribo). Sed li kapablas sinkorekti, ĉar estas tre konscia kaj atenta (sinua 8 pro la introspektado kaj spontanee akurata, ne pristudita nek afekta).

Apriore li malagnoskas malprofundajn kaj proksimumajn ideojn kaj kondutojn. Liaj rimarkoj, ĉi-kaze, povus esti rompaj kaj repuŝaj, sed ĉiam li klopodas persvadi la aliajn per argumentadoj (etega skribo kun klara, sinua, neta, bonaj larĝecoj interliteraj). Li ne timas alies juĝojn aŭ opiniojn.

Amkapablo:

li malmulte eksterigas siajn plej intimajn sentojn kaj ampensojn, kvankam li estas allogata de sociaj demandoj kaj sukcesas kompreni alies malfacilojn (dekstrenklina, klara kaj atenta, akurata). Li preferas sisteme teoriigi aŭ raciigi, ankaŭ rilate al sentoj, kaj tio kompreneble malavantaĝas sanan kaj varman interpersonan rilaton (sobra, etega). Malgraŭ li ene kaj emocie perceptas sian neceson pli multe kunpartopreni (subtila kun dekstrenklina, kaj sinua) li ne sukcesas esprimi sian ardon, kaj estas manka je afableco pro troa interna rigoreco. En interpersonaj rilatoj li ŝajnas dista. Finfine, estas ĝuste la afekcia kaj emociia interŝanĝo kiu povus timidigi lin kaj lin embarasi, ĉar li ne kutimas eksterigi siajn sentojn, kiel jam dirite (subtila supermeze, sobra altgrade, anguloj je tipo A).

Kapabloj kaj talentoj:

li estas tre bona analizisto sed ne renkontas malfacilojn eĉ en sintezado (taŭga duopo ligita/malligita interlitere); li estas bona esploranto kaj sukcesas elserĉi diversteme, ankaŭ literature, lingve, historie, por trovi solvojn, rimedojn, ĉar li kolektas kaj memorigas datumojn ĉiunivele, plurfake kaj laŭ ĉiuj eblaj vidpunktoj. Li tion plenumas per metodemo, persisteme kaj inteligente (eta skribo pro la koncentriĝo, ligita/malligita pro sintezo post analizo, sobra pro la neperdo de tempo kaj esenseco, entute bonaj liter-larĝecoj kiuj rilatas la komprenon, la juĝon kaj la kritikopovon).

Streĉiginte li siajn fortojn pli ol neceso dum tiuj esploroj, li povus travivi lacigajn epizodojn, des pli ke lia rezistokapablo al streso ne estas tro forta. Li, fizike, ne ŝajnas tro robusta, nek korpulenta – pro la delikata strekaro kiu tion elmontras (skribo altgrade subtila). Li povus trouzi siajn energiojn (kelkfoje la manpremo sur la folio malfortiĝas; tio videblas ne kiam okaze ke mankas inko en la plumbeko, sed kiam li – apenaŭ percepteble – finvorte skribas literojn “a” kaj “o” aŭ “e” per gestoj ne bone difinitaj, tre senvervaj kaj malviglaj , nevitalaj).

Krome, li alternas daŭre entuziasmajn frapojn al malintensajn kaj malentuziasmajn (signo spadoforma liter-ope, t.e. je 3a tipo). Fakte li tuje kaj rapide reagemas antaŭ raciaj aŭ psikaj motivoj kiuj stimulas liajn energiojn al aktiveco (saltleviĝanta, rapidkura), sed dum tia tro rapida ŝanĝo de fervoro al malfervoro, li riskas konsumi pli da energioj ol neceso por atingi siajn celojn. Li riskas dispeli siajn energiojn!

Tutcerte li estas persono kiu firme kompletigas la entreprenitajn taskojn (plutenita la baza linio, anguloj je tipo B, rigidaj stangoj); nur li riskas perdi regulan ritmon kaj laciĝi.  Lia agado estas ĉiukaze sukcesa, ĉar li estas preta restabiliĝi antaŭ novaj allogaj spronoj (spadoforma je tipo 3).

Mi difinus lin simple “esploristo”, “serĉadanto”. Pri lia profesio kaj studoj oni nenion scias, sed certe li estas konsiderenda bona observanto kaj analizisto, bona ekzamenisto, kiu atente kaj ĝisfunde ŝatas rigardi intelektajn demandojn, la plej diversajn.

supre: ekzemplo de skribo “spadoforma je 3a tipo” – signo kiu en la skribo de Evstifejev troviĝas sufiĉe ofte, ne ĉiam.

°°°°°

sube: la lasta paĝo de la letero de li sendita al Cart – 1908

_______________________

grafologio-scienceco

Grafologio estas scienco ne komparebla kun Matematiko, Fiziko aŭ Kemio. Cetere, ĉiu Scienco devas utiligi la plej respondajn teknikojn por certe kapti sian temon.

Grafologio ne permesas antaŭvidi la kondutojn de la ekzamenitoj, ĉar la transcendentalaj valoroj de personoj estas ekster ĝia trafpovo, kaj homoj (ĉiuj homoj), trans esti kio efektive ili estas, neniam ĉesas celi al nova estiĝo, ili daŭre ŝanĝas, kaj pri ĉi tiu aliiĝo ili tenas sian liberecon.

Grafologio havas nur diagnozan valoron: ĝi malkaŝas inklinojn. Krome, ĝi limiĝas je intelektaj kaj temperamentaj trajtoj de personeco.

Grafologio estas psikologio IDIOGRAFIKA  (tute ne ‘normiga’, tute ne ‘kategorie imperativa’, ‘ĝenerala’) ĉar Grafologio esploras tion kio diferencigas unuopulon el ĉiuj aliaj. En la grafologia enketo estas procedo kies nura aganto estas la skribanto.

Grafologio, kiel ĉiuj diagnozaj metodoj havas avantaĝojn kaj malavantaĵojn. Pro tio, estas pozitive konsideri ĝin en kadro de KOMPARAJ METODOJ.

Estas devo de Scienco ilumini pri kio efektive estas, serĉi la veron, ne nur ilumini pri kio estas profite aŭ tradicie, ĉu ne?

Mi deziras proponi al vi pensigan bildon, sufiĉe konatan. Temas pri pentraĵo de Magritte

Kio ĝi estas? Ĉi tiu ne estas pipo.

Kiel diras proverbo: ŝajno trompas. Ankaŭ Grafologio ne haltas ĉe la unua vido sed klopodas esplori la neklaseblajn homajn misterojn kiuj, kiel tiu pipo, elmontras kaŝitan verecon, tutcerte realaĵon, ne matematike kapteblan.